uçurum

çeliğe su verir gibi
itekliyorum şiirlerimi
uçurum önlerine

elimde bir resmin
gözümde resmin
şiirlerimin arkasında resmin

iki yanı uçurum oluyor
şiirlerimin
onları
ağır bir sevdayla terbiye ediyorum
susmayı öğretiyorum
delirtiyorum
resminle
ağlatıyorum
tozlu anadolu kentlerinde
alacakaranlık bahçelere asıp
kurutuyorum

sınırsız, karşılıksız ve korkusuz
olacaklar,
gün doğumlarında
fotoğraflarıma kızıllık katacaklar.


Kıvanç