August 31, 2007

yeni bir hayat perdelerini acarken

Okulum basliyor. Gunlerdir suren ev bulma cabalarim, burs arayislarim, pazarliklar bitti sonunda. Simdiye kadar Washington DC sokaklarinda dusunceli bir sekilde gezindim. Hic bilmedigim bir sehirde, tanimadigim insanlarin arasinda kendimi dinlemeye bile firsatim olmadi. Ailemi, akrabalarimi, Okay'i, Melis'i, Hande'yi, Sevinc'i, Tugba'yi, Zeynep'i ve diger arkadaslarimi uzun sure goremeyecek olmam beni durgunlastirdi. Ama olmayacak galiba bu is dedigim anlarda yeni bir firsatla tutunma umutlarim artti. Bu alisma doneminde attiklari e-maillerle bana destek olmaya calisan arkadaslarima ve ozellikle son zamanlarda, Turkiye'deki son gunleri olmasina ragmen, beni yalniz birakmayan Prensese :) tesekkur ederim.

hepimiz...

August 19, 2007



(Jackie-Athens) cheers :)

Mathias, Khemra, Alain, Kivanc, Thabo, Wawan. Hey Mathias, did you check the dustbin in front of the Shively Hall? Are you sure that there is nobody in it? :)


Who snoared? You or me? Dear Eric, I will miss your friendship. I hope I have a roommate like you. And please pronounce my name: Kevenc or Kivanc? You know the answer :)


Kivanc, Andrea. Serkan. Thank you Andrea. I will miss you.


Thabooooooo :) I will be your nightmare in NYC :) sorry, dream...


Wakagi, Kivanc, Alain

August 14, 2007

iç kıyıları...



iç kıyılarımızda tamir ederiz
kırılan direklerimizi

yorgunlukların ve kırgınlıkların
efendisiyim şimdi,
terkedeceğim iklimlerde,
unutacaklarimla dövüşüyorum!

sırtımı okşuyor,
karşı kıyının rüzgarları,

ah o tanıdık şarkı!
gözyaşlarımı istiyor yine...

oysa ki,
bütün borçlarımı kapattım ben,
bütün isteklerimi öldürdüm,

kendimde kendimle kalmak için
iç kıyılarıma taşındım.


Kivanc

(14.08.2007) Athens-Ohio

Kış dönümü...

Yılların ardından… bir merhaba – uzaklarda kalan kendime de! İçtenlikle...   Yazarım belki bundan böyle. Kapattığım kapılar açılır, küfleri ...