yeni bir hayat perdelerini acarken

Okulum basliyor. Gunlerdir suren ev bulma cabalarim, burs arayislarim, pazarliklar bitti sonunda. Simdiye kadar Washington DC sokaklarinda dusunceli bir sekilde gezindim. Hic bilmedigim bir sehirde, tanimadigim insanlarin arasinda kendimi dinlemeye bile firsatim olmadi. Ailemi, akrabalarimi, Okay'i, Melis'i, Hande'yi, Sevinc'i, Tugba'yi, Zeynep'i ve diger arkadaslarimi uzun sure goremeyecek olmam beni durgunlastirdi. Ama olmayacak galiba bu is dedigim anlarda yeni bir firsatla tutunma umutlarim artti. Bu alisma doneminde attiklari e-maillerle bana destek olmaya calisan arkadaslarima ve ozellikle son zamanlarda, Turkiye'deki son gunleri olmasina ragmen, beni yalniz birakmayan Prensese :) tesekkur ederim.