August 29, 2005

Yuzu(n)(m)(muz)

Yüzü(n)(m)(müz)

artik senin yeni bir yüzün var;
içinde geçmisimizi aradigim (unuttugum)
ayrik otlariyla dolu bir bahçe
simdi yüzün,
herkesin geçtigi,
saygisizca gezindigim!

yeni bir yüzüm oldu benim de,
seninle,
hüzünle!
yagmur besleyen bir gökyüzü
simdi yüzüm,
yüzüme dokunma!

(ortak) bir yüzümüz oldu sonunda
kirginliklarla ayrilan,
ayriliklarla toplanan
yüzümüz!
aynalarin göstermedigi
ikiyüzlü...

(19-22 Mayis)

Kivanç

No comments:

Kış dönümü...

Yılların ardından… bir merhaba – uzaklarda kalan kendime de! İçtenlikle...   Yazarım belki bundan böyle. Kapattığım kapılar açılır, küfleri ...