March 9, 2016

hiç










sessiz günlerin tanıklığında yitiyoruz,
rayların üstünde değil
gecenin izinde bütün trenler
güneşin doğmadığı bir yere gidiyoruz

bir yerlerde mavi olmalı gökyüzü,
saklanan mutlu günler olmalı

yine de...

giyerek şimdinin alacakaranlığını
yaşanmamış günlerimize gidiyoruz

gecenin izindeki trenlerden
ve geceye dalan yüzlerden
dökülüveriyor:

hiç gelmesin donuk yaz
hiç gelmesin, hiç gelmesin…

k.


No comments:

Kış dönümü...

Yılların ardından… bir merhaba – uzaklarda kalan kendime de! İçtenlikle...   Yazarım belki bundan böyle. Kapattığım kapılar açılır, küfleri ...