donus

Icimde bir kipirti... Ankara'ya sadece saatler kaldi. Aileme, arkadaslarima, yokuslarini bile ozledigim Tunali'ya, her aksam kosuya ciktigim Emek'e, canim sikilinca turladigim Bahceli'ye saatler kaldi. Uzun suredir hic boyle heyecanlandigimi animsamiyorum; Ne bir kavusma, ne bir an, ne de bir insan icin. Onun icin kestiremiyorum ucak Ankara'ya teker koyunca icimden gececekleri. Kendi kendime surprizler hazirliyorum sanki.
Simdiden birikti yapilacak projeler. e-maillerle canimi disime takip o kadar dersin arasinda elimden geleni yapmaya calissam da yine de yeterince katki koyamadigim icin kendime kizdigim islerden baslayacagim ilk once. Biliyorum Ankara da ozledi beni! Yeni konular sakli simdi aylar once yurudugum sokaklarda. Onun icin hemen kavusmamiz lazim, daha dogrusu hemen yazmam lazim!