'mutluluk en çok onun hakkı'
canın tende değildi:
yangınlı bir arafta,
camdan bir kuğuydun.
alevli göçebe, yaman sevgili!
diri atlar gibi uçarak
nisan rüzgarlarıyla
despinanın masasına oturdun!
ve geldi o bomonti'den koşarak
ellerinde yıllanmış çiçekler...
Kıvanç (Nisan 2012, Ankara)
