tekinsiz telaşlar otoyolunda
kafkaesk adımlarla ilerliyorsun
ışıkları yutan ellerin
ufukları süzen kör gözlerin var
gökdelenlerin arasına çamaşır asıp gülüyorsun
tüllerinde o eski şarkılar
ifadende sonsuzluğa uçan bir şeyler var
alelade dünyalılar küflü rıhtımlara sıralanmışlar:
düştü düşecek birisi!
sınırsız öfken onu da yutacak
dur artık!
yoruldu bütün dünyalılar...
Kıvanç (Ocak 2012, Ankara)
1 comment:
ben de gökdelenlerin arasına çamaşır asıp gülmek istiyorum. yetsin atrık bu küçük şehir. istanbul!
http://www.youtube.com/watch?v=xSXZX89Oml4
Post a Comment