January 8, 2012

tunalı tüneli

farlar el atıyor
buzlu kaldırımlara,
caddenin yakalarına.

açılıyor bir akşam
çorabı kaçıkların topuklarına:
serseri kaldırımlarıyla.

güzellik hiç terk etmiyor seni,
yüzünde hep o tebessümlü geçit töreni.
yüzün:
zamanın alkış tuttuğu bir tünelde
kalanların en güzeli.

kaçık çoraplarınla, geçerken
bu ayazdan,
biliyorsun:
ömrün hala ankara!
ve bu şehrin bütün anahtarlarını
sen tutuyorsun.

Kıvanç (Ankara, Kasım 2011- Ocak 2012)

1 comment:

OkadınBUkadın said...

ne güzel hala şiir yazıyor olman

Kış dönümü...

Yılların ardından… bir merhaba – uzaklarda kalan kendime de! İçtenlikle...   Yazarım belki bundan böyle. Kapattığım kapılar açılır, küfleri ...