December 12, 2010

öğlene doğru...

sen,
saçlarını mavi sulara nakşeden
tekinsiz özne

yollar bitti
denize vardık

masamda bir bardak
bardakta bir uçak
ağlar giderim

iç odalarımda rakseden
rüya

özgürlük bitti
gece öldü sevgilim
birbirimizden geçtik
güneşe vardık

tenin görünür şimdi
perde aralarından
kumlu tepelerden
keman sırtlarından

hayata çoğalırsın
öğlene varmaz
ölürüm.


Kivanc

11 Aralık, Washington DC

1 comment:

OkadınBUkadın said...

yollar biter, yollar başlar.

Kış dönümü...

Yılların ardından… bir merhaba – uzaklarda kalan kendime de! İçtenlikle...   Yazarım belki bundan böyle. Kapattığım kapılar açılır, küfleri ...