December 4, 2010

kelimelerin yatamayacagi bahcede

sen o sari yelkenli olmalisin
camdan asagiya suzulen
ve bir damla gibi
yuzen...

isikli sehirlere giderim
soguk neon yagmurlari gelir
bir kahve alir ellerini isitirim
sonra o alevli, yalniz sahile
kumsaldaki dalgali masa buyur
saclarin uzar
ellerim titrer
sen uyursun
ben buyurum...

sana verecek hic bir sirrim yok benim
kelimelerin yatamayacagi bir bahcede
uzanmisiz oyle
gokyuzu senin
bulutlar benim
aksamustu dort bucuk sularinda
kuzey yarimkurenin herhangi bir bahcesinde
uzaniriz bir kizilligin altina
gunes senin...gunes benim...

Kivanc
4 Aralik, DC

1 comment:

OkadınBUkadın said...

kıvanç çok üretkensin. bayılıyorum. bir de şu satırlara bayıldım:

saçların uzar
ben büyürüm

ikisi (ya da sen ve o) güzel tamamlamış. burada çok kar var şimdi. sanki sen ve o buraya gelseniz. kocaaa sessiz bir kışın sonunda onun saçları uzayacak, sen büyüyeceksin.

seni çok özledim kıvanç.

Kış dönümü...

Yılların ardından… bir merhaba – uzaklarda kalan kendime de! İçtenlikle...   Yazarım belki bundan böyle. Kapattığım kapılar açılır, küfleri ...