January 23, 2015

çember




















günler sürünüyor,
bulanık çemberindeyiz
acılarla devinen hayatın.

ıslak camlar, kış güneşi, gece ve sis farları...
yıkarak ve doğurarak dönüyor yel değirmenleri.

istila ederken kenti soğuk rüzgarlar:
su damlalarına dönüşüyor
bazı fotoğraflar ama bütün yapraklar.

sonbaharın kışa yenildiği bir eşikte,
yağmurlar başlıyor.

günler sürünüyor,
ıslak camlarda buluşuyor:
insanlar ve mutsuzluklar

uyanmanın pişmanlığı
umursamazlığın ağırlığı
insanlardan dökülürken
kente yayılıyor...

selamlarken
en güzel çığlıklarını susarak atanları

yıkarak ve doğurarak ve kanatarak
dönüyor yel değirmenleri.

k.

(Fotoğraf: Yeşilyurt Sokak'ta kış güneşi)

No comments:

Kış dönümü...

Yılların ardından… bir merhaba – uzaklarda kalan kendime de! İçtenlikle...   Yazarım belki bundan böyle. Kapattığım kapılar açılır, küfleri ...