çember

günler sürünüyor,

bulanık çemberindeyiz

acılarla devinen hayatın.

ıslak camlar, kış güneşi, gece ve sis farları...

yıkarak ve doğurarak dönüyor yel değirmenleri.

istila ederken kenti soğuk rüzgarlar:

su damlalarına dönüşüyor

bazı fotoğraflar ama bütün yapraklar.

sonbaharın kışa yenildiği bir eşikte,

yağmurlar başlıyor.

günler sürünüyor,

ıslak camlarda buluşuyor:

insanlar ve mutsuzluklar

uyanmanın pişmanlığı

umursamazlığın ağırlığı

insanlardan dökülürken

kente yayılıyor...

selamlarken

en güzel çığlıklarını susarak atanları

yıkarak ve doğurarak ve kanatarak

dönüyor yel değirmenleri.

k.

(Fotoğraf: Yeşilyurt Sokak'ta kış güneşi)