yazarken,
uzaklardan, denizlerden değil
en rüyasız yerinden
kavruk bir uykunun,
siyahlardan
kapına eski bir rüya bıraktım
deli zamanlarımdan.
sen o rüyayı al
bir güzel gör:
beni değil,
benim
seni
nasıl
gördüğümü
gör!
sonra
uyu uyu uyu...
Kıvanç
18 Ocak, İzmir
(Fotoğraf: 29 Agustos 2010, Hirshhorn Museum-Washington DC)
1 comment:
şimdi o rüyaya öyle ihtiyacım var ki! uzaklar denizler neden hep güzel!
Post a Comment