Benim icin Kürt sorunu trafik isiklarinda durdugumuzda ellerinde mendillerle ya da su siseleriyle, burunlarini ceke ceke arabamiza sokulan esmer, kavruk yuzlu, yirtik ayakkabili cocuklarda gizliyse biraz; Ermenilerle olan sorunlu iliskimiz de Amerika'da tanistigim Ermeni genclerinin Turkiyeli oldugumu ogrendiklerinde yuzlerine yansiyan buruklukta saklidir biraz.
Elif Safak Baba ve Pic'te bu buruklugu ustaca anlatmis. Diaspora Ermenilerinin Turklere yonelik hissiyatlarini, konusmanin, diyalogun toplumlarin arasindaki buzlari kirmada nasil hayati bir rol oynadigini anlamak icin okunmasi gereken bir kitap.
Safak bu kitabinda önyargilarin ve nefretlerin nasil olup da aidiyet duygulari yarattigini, kimlikler insa ettigini ve insanlarin arasina yikilmaz gorunen duvarlar cektigini anlatiyor. Kitabin ruhu bize bu yikilmaz gorunen duvarlari yikmak icin gerekli ipuclarini da mujdeliyor.
Kivanc
2 comments:
Merhaba Kıvanç,
Elif Şafak'ın bugünlerdeki ve bugüne kadar ki süreçteki,
rengarenk, pembeli/fümeli, itici pazarlama stratejisinin aksine, yarattığı karakterinin sözleriyle yargılandığı kitabı olarak çok değerli ve özeldi Baba ve Piç.
Merhaba Zeynep,
Evet, iki kitabi karsilastirdigimizda boyle bir sonuca rahatlikla varabiliriz. Baba ve Pic ulkemizdeki ortalama dusunce-dusunme kaliplarini zorladigi icin de cok onemli.
Post a Comment