November 12, 2007



We met by a coincidence. I like those people who graduated from "the university of life" as they said. In comparison to upper class Georgetown, the heart of life beats different in Adams Morgan. Day by day, I am learning to live in the US.

artik bir "Washingtonian" oldum sanirim. dc'ye gelmeden once buralara coreklendigini sezdigim milliyetci-cemaatci surunun tek tiplestirici tehlikelerinden kendimi korumak icin aldigim kararlari uyguladim. sonuc ortada.
bu hayatta baskalarina olan benzerliklerinizi kullanmaniz sizi ancak surunun sadik bir uyesi yapar. ama farkliliklarinizla varolmaniz sizi kendi hayatinizin efendisi yapar. bu sehir siyahlari dislayip gettolara kapattikca, IMF'nin ve Dunya Bankasi'nin onundeki parklarda onlarca evsiz insan yattikca kalbim hep, fotograftaki arkadaslarimin da soyledigi gibi, hayat universitesinden mezun olanlarla atacak. aslinda degisen pek bir sey yok: Turkiye'de "akilli olmamizi" oneren sokak kabadayilarindan yana calisan duzen, Washington DC'de de heryeri isgal etmeyi ve siyahlari somurmeyi tesvik edenlerden yana calisiyor. bu duzende tarafsiz kalmak icin vicdansiz olmak gerekiyor.

No comments:

Kış dönümü...

Yılların ardından… bir merhaba – uzaklarda kalan kendime de! İçtenlikle...   Yazarım belki bundan böyle. Kapattığım kapılar açılır, küfleri ...