Bursa’da cezaevi.
Kapatmışlar bir devi.
Ellerini ısıtsın,
yüreğimin alevi.
Bugün Pazar.
Bugün beni ilk defa güneşe çıkardılar.
6 Ekim 1945
Bulutlar geçiyor haberlerle yüklü ağır.
Buruşuyor hâlâ gelmeyen mektup avucumda.
1945 yılı Aralık ayının dördü
İlk göz göze geldiğimiz günkü elbiseni çıkar sandıktan,giyin, kuşan,benze bahar ağaçlarına..
Hapisten mektubun içinde yolladığım karanfili tak saçlarına,kaldır, öpülesi çizgilerle kırışık beyaz, geniş alnını,böyle bir günde yılgın ve kederli değil, ne münasebet,
böyle bir günde bir isyan bayrağı gibi güzel olmalı Nâzım Hikmet’in kadını...
Nazim Hikmet
No comments:
Post a Comment