September 24, 2007
September 19, 2007
Sayin Nevzat Erdemir,
2006 ODTU mezunu bir ogrenci olarak su anda egitimimi
Amerika Birlesik Devletleri'nde George Washington
Universitesi'nde surduruyorum. Ayni zamanda bir
hukukcunun ogluyum. Hrant Dink'in vahsice
katledilmesine ovguler duzen bir siiri ve klibi oven
sozlerinizi gazetelerden uzuntuyle takip ettim.
Uzulerek soylemeliyim ki, Izmir gibi cagdas bir sehre
ve hukukcu kimligine hic ama hic yakismayan bir
durusunuz var. Bunu sadece bu sozlerinize dayanarak
degil, baronuzun insan haklari icin calisan birimini
lagvettiginiz icin de soyluyorum.
Eger Turkiye'yi gercekten cok seviyorsaniz sunu da
bilmenizi isterim: Ulkemden binlerce kilometre uzakta
Ismail Turut ve benzeri fasist adamlarin, siz ve
arkadaslariniz (Kerincsiz vs..) gibi hukukcularin
eylemleri, demecleri ozgur, demokratik, sosyal bir
Turkiye isteyenleri utandiriyor.
Umarim Ege'nin incisi Izmir, bir gun ozgurlukcu,
cagdas bir baro baskanina kavusur da katilleri,
irkcilari ve fasistleri oven sizleri kotu bir gecmis
olarak hatirlariz.
Saygilarimla,
Kivanc Ozcan
Not: Bu yaziyi soz konusu baro baskanina gonderdim ama e-posta kutusu dolu oldugu icin iletilemedi. Bu yuzden sitemde yayinliyorum.
September 18, 2007
September 17, 2007
September 13, 2007
September 8, 2007
September 7, 2007
aforizmalar(im)
*Ruhlarını başkalarının zamanlarında dinlendirenler hiç bir zaman kendilerine dönemezler.
*Baka baka resmine, başka başka senler yaptım. Sana benzemeyecek hiç benim senlerim.
*Başka akılların kölesi misiniz? Yoksa kendi zamanınızın efendisi misiniz? İşte bütün mesele bu!
*İki tip insandan kaçmalıyım: İnsanı metalaştıranlardan, metayı insanlaştıranlardan.
*Bir insanin dusmanlarini unutmasi kendi yasama hakkina yaptigi en buyuk saygisizliktir.
Yazilar: Kivanc
Fotograf: http://photo.kstaken.com/pictures/alone.jpg
September 6, 2007
September 4, 2007
evim, okulum
September 2, 2007
renkli siir
sari sari dusuyor yapraklar,
takim elbiseli adamlar cumbusu benim burasi,
oysa burada degilim ben,
kirmizi kirmizi dusunmekteyim onu,
dengesiz bir gokkusagi icimin ahengi,
oysa gormedim gokkusagimi,
yesil yesil bakiyorum ona,
su gibi bakiyor bana!
oylece,
ve
bu yuzden,
renk bicemiyorum, konusamiyorum, konusmak istemiyorum
biliyorum sadece,
mavi bir uykuda simdi,
istanbul ortuyor onu,
ruyalarinda bogazin turkusu,
takim elbiseli adamlar cumbusu benim burasi,
oysa burada degilim ben,
renkli bir siiri adimlamaktayim...
Kivanc
Washington DC,
2 Eylul 2007, 00.06
Fotograf: Kivanc, Temmuz 2006, Annecy-Fransa
Subscribe to:
Posts (Atom)
Kış dönümü...
Yılların ardından… bir merhaba – uzaklarda kalan kendime de! İçtenlikle... Yazarım belki bundan böyle. Kapattığım kapılar açılır, küfleri ...
-
Emory College'i iyi bir dereceyle bitirdikten sonra toplumla arasindaki iliskiyi cuzdanindaki paralarla birlikte yakan ve Alaska'ya ...
-
Yiğitliğini kapatmaya üzerine örtülen gazete kağıtları yetmiyordu. Televizyondan görebildiğim biraz kan ve tozdu. Yaşadığımız cehennemi yüzü...
-
Yesterday, Beats in the Heart of Orient or in its original name Battements au coeur de l'orient played in the historical concert hall,...