June 11, 2012

solgun kuğular karnavalı


yağmur yaklaşıyor
bulutlar geçidi başladı
yüzlerde bir sonbahar mızıkası
dallara gölgeler düşüyor

donuk kuğuları izliyoruz
gidenleri izler gibi
yağmur yağıyor
sana, bana, kuğulara
ve gidenlere

insanlar geçiyor
bir mevsimden diğerine
yaşarken fotoğraf olan
yorgun, tozlu, dilsiz insanlar
hiç bir tarihte yazılmayanlar
ellerinde bir demet eylül

insanlar geçiyor
yağmur altındaki kuğular gibi
zaman soluk bir karnaval
geçiyorlar önümüzden
geride kalan ovalar gibi

geçiyorlar önümüzden
boşluğa çalan sirenler gibi
hiç bir tarihte yazılmayanlar
kendi cenazelerinde saf tutanlar...


Kıvanç (Mayıs-Haziran 2012, Ankara)

Kış dönümü...

Yılların ardından… bir merhaba – uzaklarda kalan kendime de! İçtenlikle...   Yazarım belki bundan böyle. Kapattığım kapılar açılır, küfleri ...